Het symbool van een nieuwe start…
Parijs, Madrid, Napels en San Francisco. Als man van de wereld ligt de lat hoog. Maar ‘De Kop’, ‘De Kaap’ en Hotel New York beantwoorden aan zijn verfijnde smaak. Medisch ondernemer Eric Smith is al 25 jaar een trouwe gast. Een estheet met gevoel voor details en poëzie. ‘Een lucht vol pasteltinten. Een zachtroze gloed over de Maas. In dat licht is Hotel New York het mooist. En dan genieten van de fruits de mer uit de oesterbar.’
Wat zijn uw vroegste en mooiste herinneringen aan Hotel New York?
‘Zakenrelaties, collega’s en stagiairs ontmoeten in een informele setting. Een symposium in de Balszaal. Eigenlijk voer ik al vanaf het eerste uur vrijwel al mijn zakelijke besprekingen hier. In het restaurant of in een zaaltje. Het liefst zit ik aan een hoge houten tafel aan het raam. Prachtig licht. Met uitzicht over de Maas en het restaurant. Ook privé kom ik hier vaak. Je kleinzoon die in het gras voor het hotel speelt. Voor een opa bestaat er natuurlijk niets mooiers.’
Wat maakt Hotel New York zo speciaal?
‘Hotel New York staat symbool voor een nieuwe start. Een haven van hoop. Je voelt hier nog steeds de energie van de honderdduizenden mensen die hier ooit vertrokken naar een nieuwe wereld. Die historie is de ziel van deze plek. Je kunt het onmogelijk vergelijken, maar als ondernemer stapte ik zelf ook een nieuwe wereld binnen. Het was een bewuste keuze om Hotel New York veel op te zoeken en onderdeel te maken van mijn eigen nieuwe start.’
Welke plekken vindt u bijzonder?
‘De bibliotheek. Die sfeer en het kleurgebruik. Het is de perfecte symbiose van historische grandeur en down to earth. Het restaurant mag wel weer iets meer kleur en cultuur krijgen. Maar kijk naar die grandioze mix van stijlen. De grote kandelaar en de kleine details. De aandacht waarmee dit tafeltje gemaakt is. Onze zakelijke gasten die we hier laten overnachten, zijn altijd lyrisch. Dat ik hier zelf nog nooit gelogeerd heb, is echt toeval. Tegenwoordig woon ik op de Wilhelminapier, maar een overnachting staat hoog op het verlanglijstje. In een torenkamer.’
Tekst: André den Boer
Foto: Ferdy Collewijn