Duidelijkheid in de wijnkaart
In mijn vorige blog hebben we het gehad over het juiste glaswerk voor bij een bepaalde wijn. We zijn er achter gekomen dat het type glas invloed heeft op de smaak van de wijn. In deze blog gaan we het hebben over de wijnkaart, onder andere van NY Basement, maar ook over een wijnkaart in het algemeen. Er zijn namelijk behoorlijk wat zaken om rekening mee te houden, welke jou als drinker zijnde, de juiste smaakrichting op kan sturen.
Wijnkaart
In NY Basement werken we met een compacte, maar toch ook fijne wijnkaart. Het is een stoere map, waar zo’n 15 witte en 15 rode wijnen op staan. Tel hierbij ook nog de mousserende en rosé wijnen bij op. Ik hoor u denken dit is niet heel uitgebreid! Gelukkig werken we ook nog met wijnen buiten de kaart om. Deze wijnen behoren toe aan het wijnarrangement, welke wordt afgestemd op het ‘Chef’s menu’. Met zo’n compacte wijnkaart is het ook belangrijk om rekening te houden met de smaakopbouw en de diversiteit goed in balans te houden. Er bestaat bijvoorbeeld een gevaar dat er teveel ‘Frankrijk’ terugkomt, of teveel ‘Chardonnay’. Wat als je hier nu helemaal geen fan van bent?! Gelukkig denken we aan je! Dit is niet alleen in NY Basement belangrijk, maar voor elk restaurant!
Wat ook leuk is aan een kleine wijnkaart, is het aanpassen naar het seizoen! Zo kun je bij ons in de herfst-winter periode wijnen verwachten welke voller zijn van smaak en rijker in tannine (of zoals ik het graag noem ‘dikke wijn’). In het seizoen van de lente en de zomer gaan we terug naar subtielere wijnen die vaak de stempel ‘fris’ krijgen. Ik noem het liever luchtig, maar nog steeds met een hoog smaakgehalte! Net zo als onze chef zijn menukaart aanpast, proberen wij de wijnen hier op aan te laten sluiten qua smaken. Het moet immers wel met elkaar blijven matchen.
Informatie
Wat u op de kaart leest als gast zijnde, is heel belangrijk, een voorbeeld:
FRANKRIJK – BOURGOGNE – CHABLIS – CHARDONNAY – 2016
FRANKRIJK – BOURGOGNE – CHABLIS GRAND CRU – CHARDONNAY – 2016
De informatie zoals hierboven wordt omschreven, kan terugkomen op een wijnkaart (uiteraard ook nog met de naam van de wijnmaker). Van ‘boven naar beneden’ (of van links naar rechts) wordt het steeds specifieker qua gebied, wat ook aangeeft dat er wel degelijk smaakverschil in zit. Geen enkele wijn is hetzelfde, al helemaal niet wanneer de druivenstok op een ander stuk grond staat aangeplant.
Zelf vind ik het fijn wanneer er duidelijkheid in de wijnkaart wordt verschaft, zodat je weet waar je aan toe bent. Dit betekent continuïteit in het vermelden van je wijnen. Kies je ervoor om een gebied te vermelden? Doe dit dan bij elke wijn. Zo ook voor de druif, of het jaartal. Wat een klassieke manier van indelen is, is het onderverdelen van de wijnen per land-gebied-streek. Op deze manier hoef je alleen nog maar te bladeren naar het gebied waar jij zin in hebt en daar de wijn van uitkiezen. Er zijn echter ook al restaurants, en dit is helemaal geen gek idee, die hun wijnen indelen op smaak. Landen en druivensoorten staan hierbij kris kras door elkaar, maar jij als leek zit wel in 1x in de juiste hoek wat betreft de smaak.
Je kan je afvragen of je er vrolijk van moet worden, van zo’n enorm boekwerk. Als jij niet vaak uit eten gaat, en je zo’n dik verhaal gepresenteerd krijgt, dan schrik je wel even. Gelukkig is er altijd iemand in de buurt die je kan helpen.
Aan de andere kant… is het net als in een snoepjeswinkel, des te meer, des te beter!
Sabrina